Al-Habib Ahmad bin Abdullah bin Thalib Alatas
dilahirkan di kota Hajeriem, Hadramaut, pada tahun 1255 H. Pada masa
kecilnya, beliau mendapat didikan langsung dari ayah beliau Al-Habib
Abdullah bin Thalib Alatas. Setelah dirasakan cukup menimba ilmu dari
ayahnya, beliau kemudian meneruskan menuntut ilmu kepada para ulama
besar yang ada di Hadramaut. Diantara para guru beliau adalah :
-
Al-Habib Hasan bin Ali Alkaff
-
Al-Habib Al-Qutub Sholeh bin Abdullah Alatas
-
Al-Habib Al-Qutub Abubakar bin Abdullah Alatas
-
Al-Habib Al-Qutub Thahir bin Umar Alhaddad
-
Al-Habib Al-Qutub Idrus bin Umar Alhabsyi
-
Al-Habib Ahmad bin Hasan bin Sholeh Al-Bahar
-
Al-Habib Muhammad bin Ibrahim Balfagih
Setelah ditempa oleh para ulama besar bahkan para
Qutub yang ada di Hadramaut saat itu, keinginan beliau untuk menuntut
ilmu seakan tak pernah luntur dan pupus. Hasrat beliau untuk menambah
ilmu sedemikian hebat, sehingga untuk itu beliau kemudian melakukan
perjalanan ke kota Makkah. Beliau banyak menjumpai ulama-ulama besar
yang tinggal di kota Makkah saat itu. Kesempatan baik ini tak beliau
sia-siakan. Beliau berguru kepada mereka. Diantara ulama-ulama besar
yang menjadi guru beliau disana adalah :
-
As-Sayyid Al-Allamah Ahmad bin Zaini Dahlan (Mufti Makkah saat itu)
-
Al-Habib Abdullah bin Muhammad Alhabsyi
-
Asy-Syaikh Muhammad bin Said Babsail
-
Al-Habib Salim bin Ahmad Alatas
Beliau Al-Habib Ahmad dengan giat dan tekun mengambil
ilmu dari mereka. Sehingga tak terasa sudah 12 tahun beliau jalani
untuk menimba ilmu disana. Beliau terus mengembangkan keilmuannya,
sehingga kapasitas beliau sebagai seorang ulama diakui oleh para ulama
kota Makkah saat itu.
Beliau kemudian dianjurkan oleh guru beliau,
As-Sayyid Al-Allamah Ahmad bin Zaini Dahlan, untuk memulai terjun ke
masyarakat, mengajarkan ilmu dan berdakwah. Mula-mula beliau berdakwah
di pinggiran kota Makkah. Beliau tinggal disana selama 7 tahun. Dalam
kurun waktu itu, kegiatan dakwah selalu aktif beliau lakukan disana.
Kemudian beliau berkeinginan untuk melanjutkan
perjalanan dakwah beliau ke Indonesia. Beliau sampai disini diperkirakan
sekitar tahun 1295-1300 H. Setibanya beliau di Indonesia, beliau menuju
ke kota Pekalongan dan menetap disana.
Di kota Pekalongan beliau selalu aktif meneruskan
kegiatan-kegiatan dakwahnya. Beliau tidak ambil pusing dengan
urusan-urusan duniawi. Semua fikrah beliau semata ditujukan untuk
kepentingan dakwah. Waktu beliau selalu terisi dengan dakwah, ibadah,
dzikir kepada Allah dan rajin membaca ayat-ayat suci Al-Qur’an. Selain
itu, ilmu beliau selalu tampak bercahaya, terpancar melalui akhlak
beliau yang mulia. Beliau selalu berperilaku baik, penyayang dan lemah
lembut terhadap sesama.
Akan tetapi itupun tidak meniadakan sikap beliau yang
selalu ber-nahi mungkar. Jika beliau melihat seseorang yang melakukan
suatu kemungkaran, beliau tidak segan-segan untuk menegurnya.
Perkataan-perkataan yang keluar dari mulut beliau, selalu beliau ucapkan
dengan shidq. Beliau tidak perduli terhadap siapapun jika ada hak-hak
Allah yang dilanggar di hadapan beliau. Sehingga berkat beliau, izzul
Islam wal Muslimin tampak terang benderang, menyinari kota Pekalongan.
Disamping itu, dari sebagian jasa-jasa baik beliau,
beliau membangun beberapa masjid dan madrasah Salafiyah, yang berjalan
pada thariqah para salaf beliau yang shaleh. Rumah beliau selalu penuh
dengan tamu dan beliau sambut dengan ramah-tamah. Inilah akhlak beliau
yang mensuri-tauladani akhlak dan perilaku datuk-datuk beliau.
Sampai akhirnya beliau dipangil ke hadratillah, pergi
menuju keridhaan Allah. Beliau wafat pada tanggal 24 Rajab 1347 H di
kota Pekalongan dan dimakamkan disana. Masyarakat berbondong-bondong
mengiringi kepergian beliau menghadap Allah. Derai keharuan sangat
terasa, membawa suasana syahdu…
Selang setahun kepergian beliau, untuk menghidupkan
kembali kesuri-tauladan dan mengenang jasa-jasa baik beliau, setiap
tahun di kota tersebut diadakan Haul beliau. Haul tersebut banyak
dihadiri oleh berbagai kalangan umat Islam. Mereka berduyun-duyun dari
berbagai kota hadir disana, demi mengenang kehidupan beliau…demi
menjemput datangnya nafaahat dan imdaadat.
Radhiyallohu anhu wa ardhah…
Tidak ada komentar:
Posting Komentar